#BenimDreameHikayem

"Adı gibi Müstesna!"

Ev işlerinden nefret etmiyorum...
...ama açıkçası birbirimize mesafeli yaklaşıyoruz. Özellikle süpürge ve paspas kısmına. Bir gün, toz topaklarının yer çekimine karşı savaşı kazandığı bir sabah, artık pes ettim. Dedim ki: “Yeter! Ben bu evin kölesi değilim!”
Ve hayatıma bir yıldız gibi doğdu: MÜSTESNA.

Evet, adını bizzat ben koydum. Çünkü kendisi sıradan bir robot süpürge değil. O ev halkının sessiz kahramanı, toz zerreciklerinin baş düşmanı ve benim tembellik hakkımı sonuna kadar savunan mekanik yoldaşım. ✨

Müstesna ile tanışmadan önce:

Haftada 2 kez “battaniye altı mı yoksa paspas mı önce?” ikileminde boğuluyordum.

Misafir geleceği zaman “Tansiyonum çıktı” bahanesine sarılacak noktaya geliyordum.

En önemlisi, her temizlikten sonra “bu ev hiç bitmiyor” diye hayata küser olmuştum.


Müstesna’dan sonra?

Evim hep temiz, ben hep huzurluyum.

Kahvemi içerken yerleri parıldayan bir gururla izliyorum.

Kedim bile ona aşık. Gölgesinden ayrılmıyor.
(Not: İlk başta düşman zannetmişti, şimdi ise birlikte salon turu atıyorlar.)


Geçenlerde annem geldi, evi görünce “Ne yaptın sen, temizlikçi mi tuttun?” dedi.
Ben de “Hayır, bir Müstesna edindim” dedim.
O anki şaşkın bakışını anlatamam. 😄

Müstesna, sadece bir robot süpürge değil. O benim “asla yapmam” dediklerimi yapan, sessizce çalışan, tek bir şikâyet bile etmeyen sadık dostum.
Onsuz bir gün bile geçirmem. Hele ki pazar günleri…
Paspas sesleri eşliğinde dizimi izlemek, cennet gibi bir şey!


---

💬 Şimdi sıra sizde.
Sizin Müstesna’nız kim? O da sizin temizlik kahramanınız mı?
#BenimDreameHikayem ile paylaşın, çünkü bu hikayeler toz tutmaz!